Pinguïn

Ik vergelijk mijn herstelproces vaak met het verhaal van de pinguïn in de poolnacht, geschreven door Toon Tellegen.

Als de pinguïn verdrietig was, bevroren zijn tranen die hij vervolgens verzamelde tot een berg, de berg van verdriet. Maar midden in de winter was de pinguïn soms zo vrolijk dat hij boven op de berg klom en zich naar beneden liet glijden. Hola! Riep hij dan uitgelaten, terwijl zijn oude tranen afbrokkelden en voor hem uit naar beneden rolden.

Soms wordt een pijnlijk aspect uit je leven een gewaardeerd aspect. Dat is best verwarrend. Het lijkt erop dat je onrecht goedkeurt. Dit is niet het geval. Persoonlijke rehabilitatie mag nooit een argument zijn om wat krom is recht te praten. Ik denk wel dat liefde uiteindelijk sterker is dan haat en dat humor en plezier hier een grote rol in kunnen spelen.

Hoe kijken anderen hier tegenaan?

Ps. Komende vrijdag t/m zondag doe ik mee met de Socialrun. Wil je me nog sponsoren?