Wat er allemaal mis kan gaan - Blog van Sandra

Sandra doet dit jaar voor de 4e keer mee aan de Socialrun.
In aanloop naar de Socialrun deelt zij haar belevenissen van voorgaande jaren

Wat er allemaal mis kan gaan

Nou is het niet de bedoeling hier een heel negatief verhaal op te hangen wat er allemaal mis kan gaan tijdens de Socialrun, maar ik vind het vooral leuk om te zien hoe tijdens dat weekend ‘problemen’ opgelost worden door het team. Je bent op weg met een heel team en dat drie dagen lang, dus er is altijd wel iets dat misgaat.

Kwijtraken

Het komt nog wel eens voor dat je door een grote stad moet en dan de loper kwijtraakt. De volgbus mag niet over het fietspad, er is een omleiding in de stad of de bus zit onbedoeld opeens op de grote weg. Dan wordt het zoeken naar waar de loper en de fietser gebleven zijn. En het kan soms best even duren voordat ze weer gevonden zijn. Het overkwam mij vorig jaar ook, je blijft doorlopen totdat de bus je weer ingehaald heeft. Nou is het niet zo erg als je iets langer loopt dan die twee kilometer, maar als het zes of zeven kilometer wordt, terwijl je toch al heel moe bent, dan wordt het wel vervelend. Meestal gaat de fietser dan even bellen met de bus, worden locaties uitgewisseld en kunnen we alsnog onze weg vervolgen.

De afstemming tussen de twee teams over het tijdstip om op het wisselpunt te zijn, gaat ook niet altijd goed. Het is ook lastig een inschatting te maken hoe lang het rijden is van de rustplek naar het wisselpunt. Te vroeg aankomen is niet erg, dan moet het team maar even wachten. Te laat aankomen zorgt voor frustratie. Men wil toch door en zich een beetje aan het schema houden.

Pijntjes en vermoeidheid

Blessures zijn ook heel vervelend. Vorig jaar waren er twee mensen in ons team die niet meer verder konden lopen vanwege blessures. Dat betekent dus dat de andere lopers opeens veel meer moeten gaan lopen. Het is al ver en vermoeiend en dan komen er ook nog eens onverwacht kilometers bovenop. Wij hadden het geluk dat zowel onze chauffeur als de fietser ook konden lopen en gelukkig hun hardloopkleding mee hadden genomen, en zo ook een aantal kilometers voor hun rekening konden nemen.

Een ander issue bij ons was de verlichting voor in de nacht. We hadden loophesjes meegekregen met verlichting, maar bijna alle batterijen bleken leeg. De fietser is gelukkig wel goed verlicht, maar de loper was bijna niet te zien. Gelukkig hebben de motor-begeleiders vanaf deze keer verlichting bij zich, die je kunt kopen. Vorig jaar was het vooral oppassen waar je liep en eventueel  bijschijnen met de zaklamp van je mobiel.

Vergeten en kapot

De volgbus kan natuurlijk kapot. Vorig jaar bleek bij één van de andere teams dat de volgbus niet meer wilde starten. Wat doe je dan? Dan moet je op dat moment nog vervangend vervoer gaan regelen. Ik weet dat ze het opgelost hebben, ik weet alleen niet hoe.

Ook wil het nog wel eens gebeuren dat de trackers, zodat de organisatie precies weet welk team waar uithangt, vergeten worden over te geven aan het andere team en per ongeluk mee worden genomen naar de rustplaats. Dan ziet de organisatie opeens dat een team totaal van de route is afgeweken en gaan dan bellen om te vragen wat er aan de hand is.

De oplossing

De meeste zaken zijn praktisch wel op te lossen, maar het meest vervelende zelf vind ik als er onenigheid ontstaat in het team. Dat is gelukkig maar één keer gebeurd, maar het werkt niet echt bevorderlijk voor de sfeer. Na vele uren inspanning en weinig slaap, zijn mensen toch wat sneller geïrriteerd, chagrijnig of ontstaan er meningsverschillen over bijvoorbeeld een beslissing die de teamcaptain heeft genomen en dit kan soms behoorlijk hoog oplopen. Gelukkig ziet iedereen uiteindelijk wel in, dat het teambelang toch voorop staat en dat het vooral gaat om een leuk en gezellig weekend te hebben.

Zo zie je maar weer, alle issues worden uiteindelijk opgelost en gaat het er uiteindelijk om om gezamenlijk te finishen.

Ik ben trouwens heel benieuwd welke ervaringen en problemen jullie hebben ondervonden tijdens de Socialrun.

Sandra